เรื่องของเรื่องคือ วันหนึ่งมีเจ้าลายสีดำน้ำตาลเดินโซซัดโซเซมาจากไหนก็ไม่ทราบ เข้ามาในบริวาณบ้าน แล้วพอดีเป็นส่วนที่ไม่ได้กั้นรั้ว และเป็นที่มีบริเวณพอสมควรค่ะ เค้าเลยมาอาศัยอยู่พอเราเห็นเข้า ก็สงสารเลยให้อาหารแล้วก็คิดว่าเค้าคงจะไปเอง และเราคงไม่สามารถเลี้ยงไว้ได้ เค้าหายไปประมาณสองวันแล้วกลับมาพร้อมแผลเหวะหวะที่ตาข้างซ้าย แล้วมาร้องครางอยู่หน้าบ้านค่ะ พอเรากับคุณพ่อเห็นก็คุยกันว่าจะพาไปรพ ค่ะ เพราะสงสารเค้า จากนั้นก็พาเค้าไปส่งรพ ก้อทันพอดีหวิดจะตาบอดแล้วแต่ก็รอดมาดั้ย หลังจากนั้นก็เลยเลี้ยงไว้ แต่เรื่องยังไม่จบนะค่ะ หลังจากนั้นไม่กี่เดือนก็มีเจ้าแม่ลูกอ่อนสีน้ำตาลมาอีกสองตัว ตอนที่มาผอมโซแถมมีแม่ลูกอ่อนมาอีก พอมาเจอก็เลยสงสารอีก แล้วก็ให้อาหารไป อยู่ไปสักพักก็เริ่มอ้วนท้วนสมบูรณ์ขึ้น และก็อย่างที่คิดค่ะ ไม่ไปไหนเลย ฮาๆๆ สรุปตอนนี้ที่บ้านเลยมีสามตัวนี้คอยเป็นยามให้คร้า แต่ต่อไปคงต้องล้อมรั่วแล้วไม่งั้นคงเลี้ยงไม่ไหวคร้า ปล. อยากไปร่วมทำดีกับ Easy มากๆคร้า ยังไงก็ขอให้โชคดีได้เจอกันที่หัวหินนะคร้า

เมื่อ3ปีที่แล้ว เราได้ช่วยลูกแมวที่แม่แมวทำตกเอาไว้และเอามาเลี้ยง เป็นประสบการณ์ที่ประทับใจมากเพราะได้ช่วยเหลือเพื่อนร่วมโลกและเป็นครั้งแรกที่เลี้ยงแมว

มันเป็นความภูมิใจในตัวลูกชายค่ะที่เค้าทำความดี วันนั้นเราไปทำบุญกันที่วัดแถว ๆ บ้านค่ะ พอทำบุญเสร็จกำลังจะกลับบ้านกัน ก็เดินไปที่รถ พอดีได้ยินเสียงน้องหมาร้องแล้วก็มีเด็ก ๆ 2-3 คน มุ่งดูอะไรสักอย่างตรงท่อน้ำ ลูกชายก็เลยวิ่งไปดูเค้าตะโกนบอกแม่ครับมีน้องหมาติดอยู่ในท่อครับ เราก็เดินเข้าไปดูน่าจะเป็นลูกหมาที่อยู่ที่วัดมันคงตกลงไป มันลึกอยู่เหมือนกันเจ้าลูกชายขอลงไปช่วยตอนแรกก็กลัว ๆ ไม่อยากให้ลงไปเพราะมันลึกกลัวตอนขึ้นจะดึงขึ้นมาไม่ไหว เลยวิ่งตามผู้ชายมาช่วยอีกคนตอนดึงเจ้าลูกชายขึ้นมา และแล้วก็สำเร็จช่วยน้องหมาขึ้นมาได้ โดนมันกัดนิดนึงมันคงตกใจตอนเอามือไปจับ พาไปชีดยาเรียบร้อยค่ะ

ตอนที่เราเดินไปกินข้าวกับเพื่อนเจอคุณลุงแท็กซี่คนนึงรถจอดเสียอยู่กลางถนน ลุงกำลังเข็นอยู่เรากับเพื่อนเลยไปช่วยลุงเข็นรถมาจออดข้างงทางเพื่อทำให้การจราจรไม่ติดขัดและทำใหคุณลุงติดต่อกับช่างได้สะดวกค่ะ

ในปี 2554 ก็รวมกลุ่มกับเพื่อนๆไปเปิดหมวกร้องเพลงรับบริจาคเงินที่สวนจตุจักรกัน ได้เงินบริจาค 3หมื่นกว่าบาท แล้วเราก็เอาไปมอบให้สภากาชาดไทยช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย ทำให้รู้สึกประทับน้ำใจของคนไทยและต่างชาติ ในขณะที่มีคนเดือดร้อน ทุกคนก็พร้อมที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

ตอนกำลังเติมน้ำมันรถอยู่ มีลุงแก่ ๆ เดินจูงมอเตอร์ไซค์เข้ามาพร้อมของถุงนึง ให้เราช่วยซื้อของในถุงเพื่อที่จะได้เอาเงินที่เราซื้อของไปเติมน้ำมัน แต่เราเห็นว่าเป็นเงินจำนวนที่เราช่วยเหลือได้เลยบอกให้ลุงเติมน้ำมันเลย เดี๋ยวให้พนักงานมาเก็บเงินค่าน้ำมันที่เรา

ตอนไปล่องแพที่เมืองกาญฯ เจอนักท่องเที่ยวกลุ่มนึงโบกไม้โบกมือให้ ทีแรกเข้าใจว่าทักทาย ตั้งใจดูถึงได้รู้ว่าเป็นคนที่กำลังจะจมน้ำ แล้วกลุ่มเพื่อนที่เข้าไปช่วยก่อนหน้าก็กำลังจะไม่ไหวเพราะไม่มีใครใส่ชูชีพ จึงให้คนเรือหันหัวเรือเข้าไปช่วยเข้าฝั่งอย่างปลอดภัยทั้งหมด

ปล่อยปลาการ์ตูน (ขาว-ส้ม) ณ จ.ตรัง เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมปล่อยปลาการ์ตูน ร่วมกับกรมประมง กรมทรัยากรชายฝั่ง ฯ และกลุ่มดำน้ำรักเลตรัง การปล่อยปลาการ์ตูนนั้นไม่ง่ายเลย ไม่ใช่เพียงนำปลาไปปล่อยลงน้ำเหมือนการทำบุญปล่อยปลาหน้าวัดทั่ว ๆ ไป แต่ต้องทำให้ปลาคุ้นเคยกับบ้านหลังใหม่ (ดอกไม้ทะเล) โดยการครอบถุงที่มีปลาการ์ตูนไว้กับดอกไม้ทะเลสักพัก แล้วค่อยยกถุงออก เนื่องจากดอกไม้ทะเลจะมีเข็มพิษ จึงต้องให้เจ้าปลาการ์ตูนคุ้นเคยและสร้างเมือกในกันป้องกันตัวเสียก่อน ไม่เช่นนั้นเจ้าปลาการ์ตูนที่ปล่อยก็จะโดนเข็มพิษของดอกไม้ทะเลตายในที่สุด หรือไม่ก็อาจไม่มีบ้านและกลายเป็นเหยื่อของปลาตัวใหญ่ได้

สวัสดีค่ะ ชื่อทิพย์ เป็นหมู่เลือดกรุ๊ปพิเศษ B Rh-Negative เป็นกรุ๊ปเลือดที่หายาก ตอนอายุ 17 ปี เลือด ทิพย์ได้ช่วยเด็กน้อยอายุ 2 ขวบ ในการผ่าตัดหัวใจ ซึ่งพ่อเด็กโทรมาขอบคุณที่ได้ช่วยเหลือลูกสาวเขา ทำให้ทิพย์รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้บริจาคเลือด เป็นการต่อชีวิตเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

ประสบการณ์ทำดีที่ประทับใจ เช้าวันหนึ่งเมื่อ 5 ปีที่แล้ว เราได้รับข่าวจากญาติว่าบ้านที่ต่างจังหวัดที่พ่อและแม่อยู่ไฟไหม้หมด บ้านต้นเพลิงที่ติดกันเสียชีวิตหมดบ้าน 3 คน แต่พ่อและแม่เราปลอดภัย ซึ่งพ่อปลอดภัยเพราะเจ้าของบ้านต้นเพลิงเคาะข้างฝาพร้อมตะโกนเรียกพ่อเราให้ตื่นเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เมื่อเปิดประตูออกไป เปลวเพลิงพุ่งเข้าประตูหน้าบ้านเราแล้ว พ่อจึงคลานออกหลังบ้าน ซึ่งก็ช่วยอะไรข้างบ้านไม่ได้เลย ท่านรู้สึกเสียใจมาก ท่านเหลือเพียงกางเกงขาสั้นที่ติดตัวมาเพียงตัวเดียว ...ส่วนแม่ไม่ได้อยู่บ้านบวชชีพราหมณ์ถือศีลช่วงเข้าพรรษาอยู่วัดจึงปลอดภัย เมื่อเรากลับจากกรุงเทพไปถึงบ้าน เห็นพ่อยืนให้การตำรวจใกล้กองเพลิง และยืนมองดูศพอย่างเศร้า พี่ชายก็รีบเข้าไปปลอบ .. ส่วนแม่นั่งร้องไห้ เราก็เข้าไปกอดและหอม พร้อมบอกว่า

ความภูมิใจที่ได้หาอาหาร หาข้าวให้น้องหมาจรไร้บ้าน มันเป็นภาพเล็กๆ ยังมีน้องหมาอีกหลายสิบตัวที่ยังต้องการอาหาร ยาและการทำหมัน อยากให้ทุกคนหันมามองชีวิตเล็กๆบ้าง ผมเป็นแค่ส่วนเส็กๆแต่ก็จะพยายามทำ และจะทำให้ดีที่สุด อย่างน้อยผมหนึ่งชีวิต น้องหมาก็หนึ่งชีวิตเช่นกัน ณ. สถานีรถไฟบางซื่อ

ประทับใจในความรักของผู้คนที่มีให้กันและกัน และเป็นส่วนเล็ก ๆ ที่ได้ทำเพื่อสังคม เพื่อประเทศไทยของเรา #เสื้อใหม่ @สถานสงเคราห์เด็กผู้พิการทางสมองและปัญญา จ.ราชบุรี

ออกมาทางข้าวเย็นวันนี้ มันช่างมีความหมายสำหรับฉันเหลือเกินกับการหยิบยื่นเงิน 100 บาท ซื้ออาหารเลี้ยงคุณลุงคนหนึ่งที่ไม่มีเงิน ปลื้มมากค่ะ เงิน 100 บาท ของฉันก็ช่วยให้คุณลุงอิ่มท้องและทำให้ฉันได้อิ่มใจ

เพื่อนๆ พอจะคุ้นกับเนื้อร้องเพลงนี้บ้างไหมคะ?? ประโยคคำถามยอดฮิตวันนี้น้ำท่วมหรือเปล่า? เก็บข้าวของขึ้นบนที่สูงได้ทันหรือเปล่า? กังวลใจอะไรบ้างไหม? ปลอดภัยดีหรือเปล่า? ต้องการให้ฉันช่วยอะไรไหม?? ใช่แล้วค่ะ คือเหตุการณ์น้ำท่วม ปี2554 ที่เรา เพื่อนๆ และคนไทยทุกคน ได้มีโอกาสไปทำความดี ไปเป็นจิตอาสา ช่วยแพ็คกระสอบทราย และทำกับข้าว ตลอดจนนำอาหารและน้ำไปแจกผู้ประสบภัยที่ติดอยู่ในบ้าน (โดยอาศัย รถทหาร และต่อด้วยเรือเข้าไปค่ะ) เพื่อนๆเชื่อไหมค่ะ ว่าจากคนไม่รู้จักกัน แต่ทุกคน ต่างพร้อมใจกันช่วยกันแพ็คกระสอบทราย...แพ็คถุงยังชีพ...เดินลุยน้ำเข้าไปช่วยชาวบ้านที่เดือดร้อน...แม้อากาศจะร้อน..ร่างกายจะเหนื่อยล้าสักแค่ไหน..แต่พวกเราก็สุขใจที่ได้ทำค่ะ ^___^

ไปเที่ยวที่เกาะตาชัย และได้ช่วยกันเก็บขยะที่ชายหาดกับเพื่อนๆ ค่ะ ขวดน้ำพลาสติกเกลื่อนเลย อยากให้ช่วยกันทิ้งในบริเวณที่เค้าจัดให้ เราจะได้เห็นทะเลสวยๆ หาดทรายขาวๆ กันไปนานๆ

เป็นรูปที่ ตึก มวก ชั้น 5 รพ.พระมงกุฏ ตอนนั้นเป็นงานเลี้ยงล่วงหน้าปีใหม่ ให้พี่ๆทหารผ่านศึกที่รักษาตัวอยู่ที่นั้น วันนั้นพวกเรากลุ่มอาสา นำอาหาร ขนม น้ำ ของแจกเล่นเกม ของประมูลเผื่อนำเงินให้กับพี่ๆทหาร มีการแสดง และเล่นเกมกัน ระหว่างพี่ๆทหารกับอาสากันอย่างสนุกสนาน ก่อนกลับยังซื้อของที่พวกพี่ๆทหารทำขายกลับบ้านด้วย ของสวย ของดีและถูก แวะไปอุดหนุนพี่ๆทหารกันได้นะค่ะ

ประสบการณ์ทำดีที่ผมประทับใจที่สุดคงไม่มี เพราะทุกที่ที่ผมไปทำดีผมรู้สึกดีเท่ากันหมดทุกครั้ง ทุกครั้งที่มีโอกาสได้ไปทำงานอาสาหรือทำดีที่ไหนก็ตาม ผมรู้สึกได้เลยว่าอย่างน้อยเราก็มีส่วนทำให้โกลนี้น่าอยู่ขึ้น ... ไม่มากก็น้อย

เอาตุ๊กตาไปให้เด็กกำพร้า พอเห็นแววตาและรอยยิ้มที่มีความสุขของเขาแล้วเราก็รู้สึกมีความสุขมากกว่าค่ะ

กิจกรรมทำความดีนี้คือ สยามชวนปั่น รู้รักษ์สิ่งแวดล้อม รู้สึกประทับใจมาก เป็นการช่วยส่งเสริมให้ทุกคนช่วยประหยัดพลังงานโดยการ ปั่นจักรยานจากหน้าลานกทม จนไปถึงสวนจตุจักร และยังมีกิจกรรมดีๆอีกหนึ่งอย่าง ในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โดยการช่วยกันปลูกต้นไม้ค่ะ ทั้งร้อน สนุกและ ได้ออกกำลังกาย ดีต่อสุขภาพ และสิ่งแวดล้อม Cool สุดๆไปเลย^^

เข้าร่วม "โครงการ หากล่อง ใส่ข้าว ให้น้อง" ให้กับเด็กนักเรียนโรงเรียนบ้านเเม่ลอทะ อ.ท่าสองยาง จ.ตาก เหนื่อยหน่อยเเต่ก็สนุก ได้สุขใจ